Nietzsche "Böyle Buyurdu Zerdüşt"

Nietzsche’nin Böyle Buyurdu Zerdüşt isimli kitabını okuyorum, kitap bir zamanlar insanlardan kaçıp dağda yaşamaya başlayan bir Zerdüşt’ün yaşadıklarını ve düşüncelerini anlatıyor. Zerdüşt yıllarca dağda yaşadıktan sonra artık yeterince dolduğunu hisseder ve insanlara bir şeyler verebilmek için aşağı inmeye karar verir. Kitapta pek çok konuda Zerdüşt’ün (yani Nietzsche’nin) görüşlerine yer veriliyor. Nietzche’nin ateist olduğu biliniyor oysa bana göre insanların dini kendilerine göre yorumlamasına ve inancını onların yorumlarına göre yaşamaya karşı. Ona insanların ruhu bedenden üstün tutmasına, bedeni ve bu yaşamı küçümsemelerine karşı, böyle düşünen bir kişi ateist olamaz çünkü o yaşamın insanlara verilmiş en değerli şey olduğuna inanıyor, bu yaşam için minnet duyuyor, ve inancını bahane ederek yaşamı ve bedenlerini küçümseyen, önemsemeyen kişilere karşı çıkıyor. Bir diğer düşüncesi insanın, hayvan ve insanüstü arasında bir köprü olduğu ve insandaki sevilmeye değer kısmın insanüstü olma potansiyeli olduğu. İnsanüstünün amacı üretmek ve bir şey vermek, ki gerçekten insanın amacı bu olmalı, zaten insanı mutlu eden de bu.

Bu arada Zerdüşt köye gittiğinde bir ip cambazı görür, cambaz ip üzerinde gösterisini yaparken başka bir cambazın kendisinden daha yetenekli olduğunu görür ve intihar eder. Zerdüşt bundan çok etkilenir, halk ölen cambazı küçümser ve dalga geçer, ama Zerdüşt onu çok değerli bulur ve gömmek üzere sırtına alır. Bu davranış onurludur ama bence bu davranış Zerdüşt’ün felsefesine aykırı olmalıydı, tüm gerçekliği ile hayatı kabullenip yaşamak daha değerli değil mi? İp cambazı işini daha iyi yapmak için daha çok çalışmalıydı… Gerçi daha sonra Zerdüşt uyur ve uyandıktan sonra “benim işim ölülerle olamaz”, diyerek cambazı bir ağaç kovuğunda güvenli bir şekilde bırakıp yoluna devam eder.

Zerdüşt dediğimiz gibi pek çok konuda kendi görüşlerinden bahsediyor, mesela kadınlar hakkındaki düşünceleri de pek sevimli değil. Ama genel olarak beden ve ruh ile ilgili düşünceleri sık sık tekrarlanıyor ve diğer konulardaki düşüncelerinin temelinde de bu yatıyor. Henüz yarısına gelemedim kitabın…