Yüreğimdeki Aşk Kıvılcımı

Yüreğimdeki Aşk Kıvılcımı kitabını uzun zamandır merak ediyordum, konusunu okuduğumda oldukça ilginç gelmişti. Ve bir de kitap kapağındaki "Romantik Romancılar Birliği- Son Elli Yılın En Romantik Romanı Ödülü" ibaresi merakımı körüklüyordu. Sonunda kitabı iki günde okuyup bitirdim.

Marianne 46 yaşında doğuştan gözleri görmeyen bir kadındır ve ablası Louise ile beraber yaşamaktadır. Marianne 27 yaşındayken, petrol işçisi eşi Harvey hayatını kaybeder, aslında çekici bir kadın olsa da gözlerinin görmemesi romantik ilişkilerini de sınırlamaktadır, sonunda o da arayıştan vazgeçer. Ta ki Keir ile tanışana kadar... Keir sert, güçlü, duygularını pek belli edemeyen bir adamdır. Tesadüfe bakın ki Keir de petrol sektöründe çalışır (soyadı Marianne'in ilk eşinin ismidir).

Tanışmalarından kısa bir süre sonra Keir Marianne'i Skye adasındaki evinde kalmaya davet eder. Marianne özgürlüğüne düşkün, kimseye muhtaç olmamaya çalışan ve bu yaştan sonra artık hayatı içinden geldiği gibi yaşamak isteyen bir kadındır, dolayısıyla aşık olmak planlarından yoktur. Keir'in ne hissettiğini ise pek anlamayız, tek bildiğimiz karşısındaki bu kadına değer verdiğidir. Bu gezi sırasında bu iki insan daha da yakınlaşır. Ama Keir hiç bir şey vaat etmez, birlikte olmak güzeldir ve bu durumda en iyisi birlikte geçirilen zamanın tadını çıkarmaktır. Oysa Marianne böyle düşünemeyecek kadar çok seviyordur bu adamı. Bu bir haftalık tatil sonunda Keir iş için yurtdışına gider. İki ay görüşemezler, bu arada Keir ona bir iki kez posta yollar.

Eğer bu romanı okumak istiyorsanız, ki çok da tavsiye etmiyorum, yazınınm devamını okumasanız iyi olur:) Evet Marianne bu sırada hamile olduğunu öğrenir, klasik "bana bebek için geri dönecekse dönmesin" mantığı üzerine kurulu bir sürü üzüntü yaşar. Keir döner ve onu tekrar evine davet eder, yine benzer şeyler söyler ve yurtdışına gider. Yine üzüntü , üzüntü... Ve geliyoruz kitabın en romantik ödülünü alma sebebine; Keir'in öldü haberi gelir vs vs...Ama sonradan öğrenirler ki ölmemiş!!! Ticari buldum ben bu numaraları. Marianne karakteri son derece huysuz ve sivri dilliydi, bu bir koruma kalkanı, onu anlıyoruz aslında, insanların kendisine acımasını istemiyor vs vs.. ama buna gerek de yok çünkü ablası ve etrafındaki diğer insanlar son derece sevecen ve iyi. Açıkçası Marianne zaten doğuştan görme engelli olduğu için böyle bir şeye de çok gerek yok. Kısacası Marianne'i fazla sert buldum zaman zaman. Keir de çok duygusuz. İkisinin aşkı da hiç romantik değil. Dediğim gibi tüm -sözde- romantizm Keir'in ölüp dirilmesi ve sonunda Marianne'i bulup evle teklif etmesi. Okumasanız da olur...