Tepedeki Ev ~ Kokuriko-zaka kara

Şu sıra sinemalarda gösterimde olan bir Studio Ghibli animasyonu Tepedeki Ev (orijinal ismiyle "Kokuriko-zaka kara"). Yönetmeni Goro Miyazaki. Açıkçası konusunu okuduğumda bana çok ilgi çekici gelmemişti ama bu animasyon kesinlikle hem görsel hem de duygusal açıdan çok zengin.

Hikaye 1963 yılında, yani Tokyo Olimpiyatlarının düzenlendiği yıldan 1 yıl öncesinde geçiyor. Konan Lisesi'nde okumakta olan 16 yalındaki Umi, eskiden hastane olan ailesini ait köşkü (öğretim görevlisi annesi şehir dışında olduğundan ve denizci olan babası da vefat etmiş olduğundan) pansiyon olarak işletmektedir, tabii büyükannesi ve kız kardeşinin de yardımıyla. Babasını çok özlediği için, eski bir alışkanlıkla her gün semafor bayraklarıyla denizcilere mesaj gönderir. Aynı okuldan 17 yaşındaki Shun'da babasının römorkuyla denizden geçerken bu bayrakları görmektedir. Shun okulda oldukça aktiftir. Tokyo Olimpiyatları için yapılan hazırlıklarda, eski şeyleri yıkıp yenilerini yapma eğilimi vardır.


Bu arada bu animasyonda sık sık "1964 Tokyo Olimpiyatları" ile ilgili afişler görülüyor. Bu tabelada "(Tokyo Olimpiyatları için) Tokyo'nuzu Güzelleştirin" yazıyor.

Okulun eski kulüp binası "Quater Latin"'in de bu sırada yıkılması gündeme gelmişti. Shun da bu yıkıma karşı grubun öncülerindendi. Bir şekilde Umi ile yakınlaşan Shun'un hayatı, Umi'lerde gördüğü bir resim ile alt üst olur. Shun, Umi'den hoşlanmaktadır, Umi de Shun'dan, ama herşey göründüğü kadar kolay değildir.


Yağmurlu bir günde yapılan itiraf.

Bir yanlış anlaşılmayla kafaları karışan iki genç, kulüp binasını yıkılmaktan kurtarmak üzere birlikte çalışırlar. İkisinin de yüreği acı doludur, işte bu animasyonda iki gencin aile, aşk ve kararlılıkla ilgili duygularını bulacaksınız, mutlaka izlemenizi tavsiye ederim.


Animasyondaki bütün kareler tek tek birer şaheser bence. Yine Stüdyo Ghibli ve Goro Miyazaki'nin "The Borrowers"ı da görsel açıdan bu derece başarılı, ancak ben Tepedeki Ev'in konusunu daha etkileyici buldum. Bu anime ile ilgili çok hoşuma giden bir nokta da Kyu Sakamoto'nun 1963 yılında çıkardığı Sukiyaki şarkısının, animasyonda farklı yerlerde bir kaç kere çalıyor olması, gerçekten çok güzel bir şarkı. Gemilerden birinin üzerinde "Ghibli" yazması da hoş bir ayrıntıydı. Ve tabi bu animasyon sayesinde 1960'larda Tokyo'da yaşamın nasıl olduğuna da göz atma şansınız oluyor:)