Pamuk Prenses - Donald Barthelme

"Yetişkinler İçin Postmodern Bir Roman"
Yazar Donald Barthelme bu romanı 1965 yılında yazmış ama bizde 2009 yılında yayınlanmış. Bir kaç yıl önce bu kitap ilk çıktığında gazetede "Pamuk Prenses romanının modern uyarlaması" olarak tanıtıldığını okuduğumdan beri merak ediyordum, yazarın adını başka kitaplarıyla da duyduktan sonra kitabı okumak istedim.

Kitap 139 sayfa. Kitapla ilgili bir şey söylemeden önce, yazar tanıtım kısmında bu kitapla ilgili sözlere yer vereyim;
"Grimm Kardeşlerin masalının ve bu masalın Disney uyarlamasının parodisini yaptığı Pamuk Prenses, kıvrak ve oyuncaklı anlatımı, absürdden sürreale uzanan kolaj benzeri nitelikleri, sıradışı mizahı ve özellikle 1960'ların kültürel ikliminin sorgulayan yaklaşımıyla tanınır. Eleştirmenlerce 'antiromancı', 'minimalist' hatta 'metakurgucu' olarak nitelenen Barthelme, hayatın absürd ve anlamsız yanlarını vurgulayan, gündelik hayat klişelerini bozguna uğratan ve tüketim odaklı dünyada hayatı işgal eden 'çöpsü' unsurları karikatürize eden üslubuyla sarsıcı ölçüde ezber bozucu nitelikler taşır. Postmodern ve deneysel edebiyatın devlerinden biri olan ve Thomas Pynchon, Kurt Vonnegut, Georges Perec ve John Barth ile beraber anılan Donald Barthelme, 1989 yılında hayata veda etmiş, ardında aykırı ve benzersiz eserler bırakmıştır."

Bu paragraf gerçekten yazarı ve eseri çok doğru tanıtıyor bence. "Absürdden sürreale uzanan kolaj benzeri niteliği" kitabın ve yazarın üslubunun özeti adeta. Kitap bir hikayeyi kolajlarla anlatan parça parça yazılardan oluşuyor, birbiriyle kah uyumlu kah uyumsuz resimler parça parça yanyana yapıştırılmış ve bundan bir hikaye çıkmış sanki.

Aynı evde yaşayan yedi erkek bir gün ormanda Pamuk Prenses'i bulurlar ve ondan çok hoşlanırlar, onu evlerine alırlar, Pamuk Prenses de onların ev işlerini ve yemeklerini yapar, aynı zamanda aralarında tuhaf bir ilişki de gelişir. Bu arada tabi bir sanatçı olan prens, kötü kalpli cadı da hikayedeki yerlerini alırlar.

Bu kitabı ancak neyle karşılaşacağını bilirseniz sevebilirsiniz bana göre, zaten yazar kitabın 63. sayfasında okura karakterleri anlayıp anlayamadığı ve kitabı sevip sevmediğine dair küçük bir test yapıyor. Değişik bir üslup denemek isterseniz buyrun:)