Gündelik Felaket Teorileri – Marisha Pessl

Asıl adı “Special Topics in Calamity Physics” olan kitap 2006 yılında, yazar 29 yaşındayken yazılmış. Kitap – sonunda yer alan kitap hakkındaki Bitirme Sınavı da dahil- 574 sayfadan oluşuyor. Yazar Marisha Pessl, bu kitabı yazarken Donna Tartt’ın Gizli Tarih kitabından ilham aldığını söylemiş yanılmıyorsam. Kitap gerçekten ilginç, her bir bölümüne bölümün konusunu çağrıştıran bir edebiyat klasiğinin ismi verilmiş. Ben uzun romanları seviyorum, bir kere kitabın dünyasına girdikten sonra oraya alışıp orda zaman geçirmek hoşuma gidiyor. Bu kitap da uzun bir kitap ama aslında yazarımızın abartılı betimlemeleri ve örneklemeleri olmasa herhalde dörtte bir oranında kısalırdı. Öncelikle yazarın bu gereksiz laf kalabalığına alışmakta zorlandım, biraz da zorlama bulmadım desem yalan olur, yazar engin genel kültürü ve edebiyat bilgisini “fazla bilgi göz çıkartmaz” misali açığa vurmadan edememiş, çoğu zaman gereksiz buldum bunu, mesela “Charles şaşırdı,” diyeceğine “Charles, Jane Goodall’ın orangutanların termitleri topraktan çıkarırken kendi yaptıkları aletleri kullandıklarını gördüğündeki gibi şaşırdı,” gibi cümleler kurmuş, bu arada Charles’ın şaşırdığı şeyin ne orangutanlarla, ne termitlerle ne de alet kullanımıyla ilgisi var. Ama bir süre sonra bu laf kalabalığına alışıyorsunuz, konu da sürükleyici olunca hoş bir kitap çıkyor ortaya.

Kitaptaki çizimlerden biri; bir lise fotoğrafında Blue, gözlüklü kızımız.

Konuya gelecek olursak, Blue annesini kaybettikten sonra üniversitede öğretim görevlisi olan babasıyla eyalet eyalet gezmeye başlar, lise son sınıfı ise Kuzey Carolina’nın Stockton kentinde geçirmeye karar verirler. Genellikle içe dönük bir kız olan Blue van Meer burada okulda Mavi Kanlılar olarak bilinen ve hayranlık duyulan bir grup gençle takılmaya başlar; Jade, Leulah, Charles, Nigel ve Milton’dan oluşan bu grup her pazar okulun Sinemaya Giriş dersi hocası genç, güzel ve gizemli Hannah Schneider’ın evinde buluşup yemek yer, Blue da bu gruba katılır ve bir süre sonra kendisini arkadaşları ve Hannah Schneider’in gizemini çözmeye çalışırken bulur.

İşte 1977 doğumlu yazarımız Marisha Pessl !

Kitabın son 150-200 sayfası özellikle Blue’nun bu gizemi araştırması üzerine ve açıkçası beni biraz sıktı. Kitabın son bölümünü ise – söylememin sakıncası yok; Blue’nun mezuniyet töreni- çok beğendim, beni heyecanlandıran çok hoş bir bölümdü. Kitabın en sonunda ise yazar kitapta açıklığa kavuşmamış noktaları bitirme sınavında okurlarına doğru/yanlış ve çoktan seçmeli sorularla bize soruyor. Sonuç olarak sonlara doğru yer yer sıkılsam da özellikle son bölümü ve finaliyle beğendiğim bir kitap oldu, tavsiye ederim, keyifli okumalar.