Amélie Nothomb sevdiğim bir yazar, daha önce Ne Adem Ne Havva, Kıran Kırana, Sınır Tanımayan Cesetler ve Açlığın Biyografisi isimli kitaplarını okumuştum. Uzun zaman önce, sanırım geçen yaz, bu kitabını Migros’ta indirimli görünce almıştım ancak ince bir kitap olmasına rağmen hakkında olumsuz yorumlar okuduğumdan uzun süre elim bu kitaba gitmedi. Geçenlerde kitaplığımı karıştırırken elime gelince, eh bir deneyeyim bari deyip okumaya başladım.
Doğan Kitaplar’dan Ekim 2012’de çıkmış olan kitap 97 sayfa. Kapak tasarımını Geray Gencer yapmış bu arada, ben çok beğendim, cuk oturan bir kapak gerçekten
Konumuza gelirsek, Zoile elektrik idaresinde çalışan eksantrik bir genç adamdır, bir gün Astrolabe isminde çok hoş bir kadınla tanışır ve ondan çok hoşlanır, duyguları karşılıksız sayılmaz ama bu ilişkinin önünde çok büyük bir engel vardır; Astrolabe hayatını zihinsel geriliğe sahip yazar Aloise’e adamıştır, onunla birlikte yaşar ve onun tüm bakımını üstlenmiştir. Zoile önce aşkı için mücadele etmeyi seçer ama Astrolabe aşkı için hiçbir özveride bulunmaz, bu durum Zoile’in içinde korkunç bir dürtüyü uyandırır…
Ben kitabı çok beğendim, Sınır Tanımayan Cesetler’e göre çok daha iyi bir kitaptı benim için. Nothomb’un kitapları sıradışı kurgularının yanı –belki de daha çok- satır aralarındaki cümlelerle okuru kendine bağlıyor, yazarın yer yer absürt dilini çok eğlendirici buluyorum. Yazarın tarzını seviyorsanız bence bu kitabını da seversiniz, gayet kolay okunan bir kitap. Bu arada Kış Yolculuğu ismi Schubert’in aynı adlı eserinden geliyor. Keyifli okumalar dilerim:)
çok çok iyi bir konu yaaa. ivit aklımda bu yazar :)
YanıtlaSilyazarın tarzını çok seviyorum ben, zaman zaman absürt ama zihin açıcı, evet seversin sen:)
SilDur okuyayim bu kadını:) değişik kitaplar arıyorum bu ara:)
YanıtlaSilTam senlik bir yazar bence, özellikle bu kitabını çok sevdim (Sınır Tanımayan Cesetler'den ziyade):)
Sil