Venüs - Şebnem İşigüzel

Şebnem İşigüzel adını çok duysam da daha önce bir kitabını okumamıştım. Daha sonra, kitap tavsiyelerini çok sevdiği sevgili blogger arkadaşım Gül Hanım blogunda yazarın kitabından övgüyle bahsedince, ben de tereddütsüz aldım bu kitabı:)

Yazar wikipedia'da şöyle tanıtılmış;

İlk ve orta öğrenimini Yalova'da tamamladıktan sonra İstanbul Üniversitesi Antropoloji bölümüne girdi. Pek çok dergi, gazete ve televizyon kuruluşunda muhabirlik ve editörlük yaptı. 1993 yılında ilk kitabı olan Hanene Ay Doğacak ile Yunus Nadi Öykü Ödülü'nü kazandı. Bu kitabı Öykümü Kim Anlatacak (1994) ve ilk romanı olan Eski Dostum Kertenkele (1996) takip etti...

Venüs yazarın 11. kitabı ve 6. romanı. Yazarın internet sitesinde Venüs ile ilgili şu duyuru yapılmış;
"Şebnem İşigüzel en şeker şurup, en iyimser romanını kaleme alarak okurunu yine şaşırtıyor.Aşk, evlilik,aile hayatı,cinnet halleri,kadınlık,annelik,arzular,insanın ta kendisi...Venüs, kahramanlarının kafasına göre çalıp oynadıkları,coşku dolu,müzikal bir roman."

İletişim Yayınları'ndan 2013 yılında çıkan roman, 240 sayfa. İsmini hiç öğrenemediğimiz anlatıcımız 1908 yılında Boğazın ortasındaki doğumundan başlayıp, 1945 yılındaki ölümüne kadar geçen olayları anlatıyor bize. Bu arada Venüs tam bir kadın romanı, tüm kahramanları kadın, yani hem Venüs gezegeninin dişiliği temsil etmesinden, hem de asıl adı Zühre (Venüs'ün diğer adı) olan kahramanından dolayı bu isim verilmiş romana. Kahramanımız önce annesi ile babasının tanışmasından başlıyor, sonra halası Şekina ve Arap kalfa Nergis'in de hikayelerini işin içine katarak, kendi hikayesi ile harmanlıyor, bu arada dönemin gelişmelerine de satır aralarında yer veriyor.

Kitap bana Acı Çikolata gibi büyülü gerçekçiliğin tadını verdi, gerçi bu kitapta öyle çok fantastik olay yok ama kesinlikle masalımsı bir tadı var. Genel olarak kitabı beğendim ama beğenmediğim noktalar da oldu. Öncelikle kitap bana "fazla cüretkâr" geldi. Kitapta "kızlar manifestosu" isimli bir bölüm var, burada kızların erkeklerle eşit olması, istediklerini yapabilecek özgürlüğe sahip olmasının önemi vurgulanıyor, cinsellik de kadınların "özgürce yaşayamadıkları" listesinde yer alıyor, yazar herhalde bu cüretkâr sahnelerle buna vurgu yapmak istemiş. Ama bana göre bu abartılar kitabın değerinden götürmüş biraz. Ben kitabın bir kadın kitabı olmasından, birbirine her durumda destek olan kadınların hikayesinden keyif aldım, ama bu sahneler biraz ayıklansaydı bence daha sıcak bir kitap olurdu.Diğer hoşuma gitmeyen nokta, çok gereksiz ve saçma bir Atatürk göndermesi, hiç yakıştıramadım. Neyse, yazarın 2016 yılında çıkan Gözyaşı Konağı'nı da okumak istiyorum. Gül Hanım'ın Venüs ile ilgili yazısını okumak için buraya tıklayınız. Keyifli okumalar dilerim.