Özellikle 2003 yapımı, başrolünde Gwyneth Paltrow'un olduğu Sylvia isimli filmi izledikten sonra merakım artmıştı. Kitabı bitirdikten sonra okuduğum önsözde (içinde Sylvia Plath'ın çizimleri de var), Sırça Fanus oldukça otobiyografik bir roman.
Can Yayınları'ndan 2011'de çıkan kitap, ilk 1987'de Türkçe olarak yayınlanmış. Yazar ise romanını 1963'te, hayatına son vermeden kısa bir süre önce yayınlatabilmiş. Kendisi aslen şiirleriyle tanınıyor.
Sırça Fanus'un kahramanı Ester yazı konusunda okuldaki başarılarından dolayı 1 aylığına New York'ta ünlü bir derginin misafir editörü oluyor. Ancak son derece heyecanlı geçen bu bir aydan sonra annesiyle yaşadığı evine dönünde, üstelik kabul edilmeyi umduğu ünlü bir yazarın yazarlık dersinden red cevabı aldığını görünce bir bunalıma girer. Bunalım annesinin onu sosyalleştirme çabalarına rağmen hızlı yoğunlaşır ve genç kız kendini akıl hastanesinde bulur...
Roman ilgi çekiciydi, sonundaki umutlu gelişmelere rağmen yazarın gerçek sonu son derece üzücü. Yazarın Amerikalı olmasına rağmen, eşiyle beraber İngiltere'ye yerleşiyor ve romanı orada basılıyor. Ancak yazarın annesi, romanın otobiyografik olmasından dolayı romanın Amerika'da basılmasını engellemeye çalışıyor. Önsözde verilen bu bilgi de bana çok ilginç geldi. Sylvia filmini de izlemenizi tavsiye ederim. Keyifli okumalar...
Aaa, ne kadar üzüldüm konuyu okuyunca, gerçekten yaşamış olduğu için, hatta kendim dahil ünlü olamayan ama iyi senaryolar yazan herkesle özdeşleştirdim, ben de, büyük ihtimal başka senaryo yazarları da ne kadar bunalıyoruz:((zaman zaman tüm umutlarımızı yitiriyoruz. :((
YanıtlaSilFilmini de izlemek isterim, kitabını da okumak. Çok teşekkürler, eline sağlık Eren'ciğim. Sevgiyle kal:)
Daha üzücü ayrıntılar da var kitapta Müjde Abla, yazarın kitaptan sonra da mutluluğu yakalayamamış olması da çok üzücü:( ben teşekkür ederim yorumunuza, sevgiler:)
Silkitabı yalnız bunalımda olanlara önermem , çok depresif bir roman bence, romanı sevmiştim ama beni daha çok bunalıma sürüklemişti ...
YanıtlaSilçok haklısın Dilek'cim, beni de üzdü bayağı, teşekkür ederim yorumuna, sevgiler:)
SilBu kitap konusunda ben çok tereddütte kaldım, gördüğüm an ilk aklıma gelen düşünce sevmeyeceğim olmuştu o yüzden hiç okumaya yeltenmedim. Siz sevdiniz mi? tanıtımdan tam anlayamadım:) yanıma yandaş arıyorum sanırım:) elinize sağlık sevgiler:)
YanıtlaSilGül Hanım rahat yazılmış, güzel bir kitap yalnız oldukça depresif, hele de yaşanmış olduğunu düşününce oldukça üzücü, bence okumamış olmak büyük bir kayıp sayılmaz, teşekkür ederim yorumunuza, sevgiler:)
SilYazar ve kitabı hakkında bir bilgim yok ancak konusuyla ilgimi çekti doğrusu :)
YanıtlaSilbiraz moral bozucu ama sıradışı bir kitap olduğu kesin, umarım beğenirsiniz, sevgiler:)
SilSlyvia Plath çok başarılı bir yazardır, öyle ki yaşatır adeta :)
YanıtlaSilşiirlerini de merak ediyorum, teşekkür ederim yorumuna, sevgiler:)
Silçok ta sevdiğim bir otobiyografi değildi ne yazık ki :(
YanıtlaSilevet olumsuzlukların ağır bastığı bir yaşam maalesef:(
SilYazarın romanı olduğunu bilmiyordum. Sylvia filmini yıllar önce izledim. Üzücü bir hayatı olmuş. Yazara ilgi duymuştum ama sadece şiir yazdığını düşündüğümden, şiiri de pek sevmediğimden kitaplarını araştırmamıştım. Bu kitabına bir bakayım. Yorum için teşekkürler :-)
YanıtlaSilBen teşekkür ederim yorumuna Şule'cim, Sylvia Plath özellikle şair olarak tanınıyor, ben de o yüzden şiirlerini merak ediyorum, sevgiler:)
SilBu kitabı okuduktan sonra Günlükler'ini de okumak istemiştim. Hala okuyamadım orası ayrı hikaye tabii :D
YanıtlaSilBen de birinde (belki de Eylemcan'da:)) büyük bir hevesle günlüklerini alıp pek de okuyamadığını okumuştum.. :)) teşekkürler yorumuna, sevgiler:)
Silokudum ivit sarsıcı. plath seviyoz yani acıyarak. kocası john hughes de iyi şair var türkçede. plath napsın işte herhalde depresif doğmuş, şanssız kadın işte. bak böyle ilginç bikaç kişi daha var yaaa, okumadıysan, nilgün marmara da öyle, bizim plath'ımız. tezer özlü biliyon. bir de emily dickinson çok ilginç. evden hiç çıkmamış yayıncısı ile ayrı odalardan kapı arkasından konuşurmuş, hep evde yalnızmış ama hep beyaz giyermiş evde. ama şiirleri iyi tabii. :)
YanıtlaSilçok üzücü bir hayat gerçekten, evet biliyorum yazmıştın sen de hatırlıyorum, emily dickinson'a baktım şimdi, hayatıyla ilgili "hayatım dolu bir silah" isminde 670 sayfalık bir kitap çıkmış, oldukça ilginç olmalı, okumak isterdim, sağ ol Deepcim, sevgiler:)
Sil