Geçenlerde aklıma geldi bu konu, eşim artık niye film yazısı yazmadığımı sordu, ben de son zamanlarda beni etkileyen bir film izlemediğimi söyledim. Sonra da düşündüm, bir filmi sinemada izlediğimde beni daha çok etkiliyor, ama çok uzun zamandır sinemada film izlemedim, hem gidecek vaktim yok artık hem de biletler çok pahalı artık. Ama sinemadan da eski tadı alamadığımı fark ettim. Eskiden sinemaya gitmek büyük bir heyecandı, İstiklal Caddesi'nde Emek veya Fitaş'a giderdik, hele yazın sinemanın o loş serinliğine girmek ne büyük bir keyifti.
Önce İstiklal Caddesi'nde dolaşılırdı, bilmiyorum ben mi genç olduğum için herşey eğlenceli ve heyecan verici görünürdü yoksa gerçekten herşey eğlenceli ve heyecan verici miydi?:)) O zaman İstiklal Caddesi böyle dökme beton görünmüyordu, ağaçlar vardı, etraf güzel bir dekor gibi görünüyordu. Vakko'nun varlığı bile kalite katıyordu caddeye.
Sinemadan bahsediyordum, Alaska Frigo'yu atlamamalıyız tabi ki:) Sinema çıkışı da İnci'de profiterol yiyerek günümüzü taçlandırırdık. Şimdi bunların hepsi geçmişti kaldı, benim İstiklal Caddesi'nde yapmaktan hoşlandığım pek birşey kalmadı (çok nadiren sergi gezmek dışında), zaten geçmişe ait neredeyse hiç birşey de kalmadı... Bu beni üzüyor işte...:)
Evet film etkileyici olmalı katiliyorum
YanıtlaSilkesinlikle:)
SilAh o günleri nasıl özlüyorum. Her fırsatta oradaydık. Şimdi çok gerekmedikçe gidesim gelmiyor.
YanıtlaSilAynen Handan Hanım benim de orada birçok anım var, şimdiyse gitmek istemiyorum...
Sil8 yil istiklal de calistim nasıl güzel caddeydi o zamanlar şimdilerde hic gidesim yok. Ülke bozuldu o yüzden bize öyle geliyor bende aynen sizin gibi hissediyorum.
YanıtlaSilçok haklısınız Gül Hanım, bana böyle hissettiren tek şey İstiklal Caddesi değil evet..:)
SilYa ben de artık sinema sevmiyorum Eren hanimcigin
YanıtlaSilyeni salonlar bana pek hitap etmiyor evet..:)
Silİstiklal Caddesi'nin anlattığınız hali gözümün önüne geldi. Benim öğrenciliğimde öyleydi, benim gözümde hala aynı çünkü daha sonra pek gidemedim :)
YanıtlaSiliyi ki gitmediniz Işın Hanım, hep hayalinizdeki gibi kalsın orası..:)
SilGeçmişte yaşanan güzel şeylerin devam etmesini istiyor insan
YanıtlaSilama maalesef bu her zaman mümkün olamıyor. O yüzden o güzellikler anılarda kalıyor...
çok doğru ifade ettiniz, belki de herşeyin değişmesidir biraz da bu küskünlüğümün sebebi..:))
Silİstanbul'da yaşamıyorum ama İstiklal Caddesi, şehirde en sevdiğim yerlerden biri. 13 sene arayla iki kez gittim, kesinlikle eski havası yok. Eskiden orada yürümek bile mutlu ederdi beni.
YanıtlaSilya aynen Şule'cim, 13 yılda bu kadar değişim çok geliyor bana...
Silherşey eskiden daha güzeldi gerçekten bir anlamı bir heyecanı güzelliği vardi şimdilerde o güzel heyecanlar kalmadı ne yazik ki 😞 sevgiler canım benim 😊❤
YanıtlaSilben de aynen böyle hissediyorum Özlem'cim, maalesef dediğin doğru, çok teşekkür ederim yorumuna, sevgiler:)
Siltarihi emek sineması yıkılmasaydı iyi olurdu ama..eski sinema günleri gerçekten bir başkaydı..✔😊
YanıtlaSiltamamen aynı fikirdeyim Ertuğrul Bey:)
Silay evet yaaa vallaaa, inci en güzeli hihi :) şimdi arabistan oldu oralar hihi :)
YanıtlaSilaynen Deeep'cim yaa maalesef... şimdi eski günleri anmak için bile gidemiyoruz, eskiye dair hiç birşey kalmadı orda..:(
SilBabamın atölyesi Elhamra Sinemasına giderken sağda Olivo çıkmazındaydı (şimdi ismini Olivya Geçiti yapmışlar) çocukluğum oralarda geçti. Ortodoks kilisesinin zangoçu bahçeden az kovalamadı fakiri. Şimdi ise o dönemi hatırlatan en küçük bir iz bırakmadılar. O ruhu yakalamak (hele ki sinemaya falan gidip) çok zor. Rüya Sinemasında sigara içilen seansları hatırlıyorum da :)
YanıtlaSil:) geçmişin tamamen tarihin karanlık sayfalarına gömülmesi çok acı gerçekten..:) çok teşekkür ederim güzel yorumunuza Süleyman Bey:)
SilIstiklal caddesinde sinemaya gitmek de eski günlerini yasamak da cok keyifliydi 😍
YanıtlaSilkesinlikle katılıyorum Derya Hanım...
Sil