Görülmeyenler - Roy Jacobsen

Bu kitabı yine severek takip ettiğim blogger arkadaşım Gül Hanım'ın blogunda görmüştüm, onun bu kitapla ilgili yazısını Kitap Gibi blogundan okumak için tıklayınız.
Yazarımız 1954 doğumlu, Norveçli, pek çok ödül almış, üretken bir yazar. Yapı Kredi Yayınları'ndan 2016'da çıkan kitap 179 sayfa. Son zamanlarda okuduğum en özgün roman olduğunu söyleyebilirim bunun. Arka kapak yazısı şöyle;

"Norveç'in yaşayan en önemli yazarlarından Roy Jacobsen'den modern bir destan... Görülmeyenler, ülkenin kuzeyindeki küçük bir adada denizin ve gökyüzünün güçleri arasına sıkışmış beş kişilik bir balıkçı ailesinin 1913'ten 1928'e uzanan etkileyici hikayesini sunuyor okura; doğa da, Barroy ailesine verdikleriyle ve aldıklarıyla bir tür anti-kahraman olarak yerini alıyor romanda: Yaralı eller, ısırıcı soğuk, el emeğini bir anda paramparça eden fırtınalar ve hiç sözü edilmeyen duygular... Ödüllü yazar Jacobsen, içe işleyen yalın anlatımıyla belirsiz siluetleri görünür kılarken, okuru küçük şeylerin kırılganlığına ve büyüklüğüne uyandırıyor."

Görülmeyenler hem biçim hem de konu olarak son derece ilginç. Öncelikle olaylar şimdiki zamanla anlatılmış.Bu arada kitapta olayların geçtiği yılla ilgili bir bilgi yok. Barroy ailesi, yani baba Martin Barroy, oğlu Hans ve karısı Maria, kızları küçük Ingrid veHans'in pek normal olmayan kız kardeşi Barbro, ana karadan 2 saat uzaklıktaki küçük Barroy adasında yaşamaktadırlar, etraflarında pek çok irili ufaklı ada vardır. Kitaba baktığımızda ana bir konu yok gibidir, Barroy ailesinin gündelik hayatını okuruz. Günler hep aynıdır neredeyse burada, çok zorlu bir hayattır bu, erkekler balık tutar, ağır işleri yapar, kadınlar hayvanlarla ilgilenir, yemek yapar, balık ağlarını onarır ve bunun gibi işlerle ilgilenir, küçük Ingrid'in bile yapması gereken işler vardır. Zamanla değişimler de olur, aile bireyleri ölür, yerine yenileri gelir, bu bitmeyen bir döngüdür. Kitapta yukarıda da dediğim gibi Barroy ailesinin yaşamından 15 yıllık bir kesiti okuruz. Acımasız doğa şartlarına karşın, sert görünen aile üyeleri aslında son derece insancıldır. Beni kitapta en çok bu etkiledi, insanların doğayla uyum içinde yaşarken doğru ritmi bulduklarını hissettim. Barroy'ların zor, sade ama tatmin edici yaşamları, bir fincan kahvede buldukları mutluluk ve huzur bana biraz yaşamımızı sorgulattı, yazarın da bunu amaçladığını görebiliyorum. Çok keyifli ve huzurlu bir kitaptı. Aslında özellikle kitabın başlarında, sürekli, "acaba ne olacak, acaba bu ailenin başına bir kaç sayfa sonra hangi felaket gelecek?" diye okudum, onun yerine muhteşem bir yaşam kesiti çıktı, çok da güzel oldu.

Kısacası farklı bir şey okumak isterseniz, mutlaka tavsiye ederim. Keyifli okumalar dilerim.