Mahur Beste - Ahmet Hamdi Tanpınar

Edebiyatımızın en önemli yazarlarından olan Ahmet Hamdi Tanpınar’ın Saatleri Ayarlama Enstitüsü, Yaz Yağmuru, Huzur kitaplarını okumuştum. Mahur Beste’yi de en iyi yerli romamlar listesinde görmüştüm. Aslında bu yazarın ölümünden sonra yayınlanan (1962) , kendisinin yarım bırakmış olduğu bir esermiş, hatta yazarın ilk roman denemesiymiş (1944-45). Yazarımız 1901 doğumlu bu arada. Dipnotkitap.net adresinde yer alan bir makaleden öğrendiğime göre (benim dikkatimden nedense kaçmış); mahur beste olarak (bu makamda yazılmış bir eser) Nesati’nin bir gazeli anılmaktaymış ve romanda;

“Mahur Beste, Atiye’nin küçük eniştesi Lütfullah Bey’in babası Talat Bey’in eseriydi...”

şeklinde geçiyormuş. Ayrıca bu mahur besteye yazar diğer romanlarında da yer vermiş. Ben bu romanı Dergah Yayınları’nın (1. baskısı aynı yayınevinden Eylül 1988’de yapılmış) 2019 (21. baskı) baskısından okudum. Roman 150 sayfa, en arkada yazarın kahramanı Behçet Bey’e mektubu var, eseri niye yarım bıraktığını açıklayarak romanına son noktayı koyuyor.

Romanımız Behçet Bey ile başlayıp onun kayın pederine, oradan başka bir kişiye, oradan da başka bir kişiye geçerek hemen hemen bu şekilde her bölümde farklı bir kişiye odaklanarak onların hikayelerini anlatıyor. Açıkçası bana pek hitap etmedi, her bölümde anlatılan kişiler son derece derinlikli anlatılmış da olsa bunları bir yerde birleştiremeyince hikayeler tek başlarına çok da anlam ifade etmedi bana. Ama tabi eser Tanpınar’ın, hele de ilk romanı olunca muhakkak ki çok değerli. Sonundaki mektupla beraber özellikle ayrı bir yer edinmiş edebiyatımızda. Keyifli okumalar dilerim.