Yazarın daha önce Arkadaşlarla Sohbetler kitabını okumuştum, geçenlerde bu kitabıyla ilgili bir yazı görünce, hadi bunu da okuyayım dedim...
Can Yayınları'ndan 2019'da çıkan 262 sayfalık kitabı Emrah Serdan çevirmiş. Bu yazarın ikinci kitabı.
Konumuz şöyle; Marieanne ve Connell İrlanda'nın küçük bir kasabasında yaşayan iki lise öğrencisidirler. Connell'in annesi Marieanne'lere temizliğe gitmektedir. Aralarında bir arkadaşlık vardır ama bunu gizli tutarlar. Marieanne okulda garip biri olarak görülmektedir ve Connell da popüler sayılır... Ama gizli tutulan bu ilişki tanımlanamayan ancak çok yoğun bir şeye dönüşür. İkisinin de hayatı bunun etrafında şekillenecektir...
Öncelikle kitabı aşırı depresif buldum, Marieanne ciddi şekilde rahatsız, onun bu hallerini okumak beni rahatsız etti; kendisi normal olmadığından yaşadığı şeyi de "aşk" olarak nitelemek zor. Yazarın önceki kitabına tarz olarak çok benziyor; iki kahraman da değersizlik duyguları içinde yüzüyor. Kitap şimdiki zaman kipinde yazılmış bu arada, ama edebi bir tat alamadığım gibi üstüne bir de depresiflikten bunaldım... Yazar sanki "bu yaşananları mutlaka anlatmalıyım" deyip yazmış kitabı. Dizisini de yapmışlar... Keyifli okumalar dilerim.
aa evet dizisi var pek de meşhur, buna bi bakayım :)
YanıtlaSilŞimdi yazarın yeni kitabı çıkıyor, en çok onu beğenmişler Deepcim:)
Sildeğersizlik hissi, insanı anormal gibi gösterebiliyor.. çok depresif kitaplarda çıkış yolunun da verilmesi okurda bağlayıcılık oluşturabilir:) keyifli okumaların olsun Erencim..
YanıtlaSilEvet Bahar’cım burda da öyle oluyor, dediğin gibi keşke çıkış yolu da gösterilmiş olsaydı ama daha çok sebeplerine odaklanılmış, çok teşekkür ederim yorumuna, sevgiler:)
SilHımm pek benlik değil gibi görünüyor. Değerlendirmelerinize güveniyorum:)
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim evet sizlik değil gerçekten, benlik de değilmiş pek:)
SilDizisi çok sevildi bu kitabın. Bazen kötü kitaplardan iyi dizi ve film çıkabiliyor. Yine de bu dönem bu kadar iç bunaltıcı bir şey izlemek istemiyorum.
YanıtlaSilDizisini merak ettim Şule'cim çok tuttuysa vardır bir hikmet:)) bu kadar depresif değildir belki:)
Silİngilizceden okumuştum kitabı, beğenmemiştim, amaçsızlık çok başka bir şey sanki, yani yaşayan için de yazan için de olsa bir yere götüreceğini düşünmeden yapmak bazı şeyleri...Bilmiyorum ki belki bizim yetiştirilişimiz mi karakterimiz mi, yaşadığımız coğrafya mı etkili ille de yapılan şeylerin "için"i olması gerekir gibi ...İçinsizlik zor, yorucu, yıpratıcı... Yeni nesil de bu duygudan yoksun gibi hepsi değil tabii ...
YanıtlaSilHaklısın Eylem'cim karakterler savrulan yapraklar gibi, bir de sorunlu olunca işler iyice karışıyor. Dediğin gibi bizim için akıl almaz görünüyor gerçekten;) çok teşekkür ederim yorumuna sevgiler:)
SilKitabı okumadım,diziyi de izlemedim herhalde ama karakterler ilginçmiş,platonik aşk gibi duruyor mariannenin aşkı..😊
YanıtlaSilHoş geldiniz Ertuğrul Bey, karakterler ilginç evet, platonik değil ama dramatik:)) çok teşekkür ederim güzel yorumunuza:)
Silnot aldım umarım okumak için zamanım olur.
YanıtlaSilUmarım seversiniz, çok teşekkür ederim yorumunuza:)
Sil